ÖZET

Sonuç:

Miyokardiyal perfüzyon görüntülemesi bulgularına göre Tc-99m-oktreotid alımının koroner plaklarla daha uyumlu olması, aterosklerozun değerlendirilmesinde Tc-99m-oktreotidin potansiyel bir rolü olduğunu düşündürmektedir.

Bulgular:

MPI ve SRS uygulanan 52 hastanın 15’inde SRS’de yoğun kardiyak tutulum görüldü. Ayrıca NET için yönlendirilen 43 hastanın 4’ünde kalpte SRS’de belirgin kardiyak tutulum saptandı. Yaşları 28 ile 84 (58±8,04) arasında değişen 12’si kadın, 7’si erkek olmak üzere 19 hastaya koroner anjiyografi yapıldı. SRS ve sol ön inen arter bölgesinde anjiyografi 15/19 (%79) hastada uyumlu iken, sadece 7/15 (%46) hastada uyumlu MPI ve anjiyografi sonuçları vardı. Sağ koroner arter bölgesinde 16/19 (%84) hastada SRS ve anjiyografi, 11/15 (%73) hastada MPI ve anjiyografi uyumluydu. Sol sirkumfleks arter bölgesinde 15/19 (%79) hastada SRS ve anjiyografi, 6/15 (%40) hastada MPI ve anjiyografi uyumluydu. Kardiyovasküler profil ve SRS’ye göre koroner anjiyografi yapılmayan geri kalan 76 hastada 2-11 aylık takipte (7,52±2,71) kardiyak olay gelişmedi.

Yöntem:

Miyokardiyal perfüzyon görüntülemesi (MPI) için sevk edilen 783 hastadan 52’sine ek olarak Tc-99m-oktreotid ile göğüs tek foton emisyonlu bilgisayarlı tomografisi (SPECT) uygulandı ve bu hastalar çalışmaya katıldı. Ayrıca, nöroendokrin tümör (NET) için Tc-99m-oktreotid taraması yapılan 43 hastaya da kardiyak SPECT uygulandı. SRS’de yoğun tutulum gösteren ve kardiyak risk faktörü taşıyan 19 hastaya SRS’den sonraki 1 ay içinde anjiyografi yapıldı.

Amaç:

Bu çalışma, somatostatin reseptör-2’ye bağlanan Tc-99m-oktreotid kullanılarak somatostatin reseptör sintigrafisi (SRS) ile aterosklerotik plakların saptanması amacıyla yapılmıştır.